Ο κασσίτερος συναντάται σπάνια ως μεταλλικό στοιχείο στη φύση και βρίσκεται συνήθως σε συνδυασμό με άλλες ουσίες, τις περισσότερες
συνήθως ως διοξείδιο (SnO2).
Ενώσεις οργανοκασσιτέρου μπορούν να συντεθούν και είναι ιδιαίτερα τοξικές, αλλά αυτές είναι δεν απαντώνται σε τρόφιμα, ποτά ή συμπληρώματα διατροφής. Εδώ, ο κασσίτερος αναφέρεται στον ιοντικό κασσίτερο, εκτός από τις περιπτώσεις όπου αναφέρονται συγκεκριμένες ενώσεις κασσίτερου.
Η εμφάνιση του κασσίτερου σε διάφορα οργανισμούς από διαφορετικές τοποθεσίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη τοπικών ορυκτών πηγών κασσίτερου.
Η παρουσία κασσίτερου στα νωπά τρόφιμα τόσο των φυτικών όσο και των ζωικής προέλευσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συγκέντρωση του κασσίτερου στο έδαφος όπου παράγονται τα τρόφιμα.
Κονσερβοποίηση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη διάλυση της επένδυσης κασσίτερου της κονσέρβας, ιδίως εάν τα προϊόντα είναι όξινα.
Η κανονιστική όριο για τον ολικό κασσίτερο στα κονσερβοποιημένα προϊόντα είναι 200mg/kg. Οι κυριότερες διατροφικές πηγές κασσίτερου είναι τα φρουτοπροϊόντα και οι κονσέρβες.